De woorden in mijn brein

Ervaring vrijwilliger FAS-project

Ik loop in het ziekenhuis, op weg naar de afdeling Radiologie. Niets geks, gewoon een controleafspraak voor mijn knie. Al lopend door de lange gang met witte muren bereik ik de balie. Ik meld mij aan. Als ik iets opzij kijk, zie ik een briefje hangen met de tekst: Bent u zwanger? Meldt u dit dan alstublieft even aan ons, “…en drink dan vooral geen alcohol”, denk ik er zelf gelijk achteraan. Ik heb sterk de neiging om dit met pen erbij te schrijven.

Maar die kans, nadenken daarover of het überhaupt doen, krijg ik niet. Ik word opgeroepen door een jonge verpleegkundige voor het maken van de röntgenfoto en daarna moet ik gelijk door naar de arts.

Wat als op het briefje wel had gestaan “Als je zwanger bent, meld dit dan even bij ons. En drink dan vooral geen alcohol”? Hoeveel vrouwen zouden dit per dag lezen? Hoe groot zou de kans zijn dat de zwangere vrouwen die het gezien hebben, er daadwerkelijk over na zouden denken? En nog belangrijker: laten ze hun borreltje (als ze dat al niet deden) vanaf dat moment staan? Hoeveel mensen zouden mijn bericht dan hebben gelezen? In mijn hoofd probeer ik wat rekensommetjes te maken, maar in het internet afstruinen ben ik beter: 7000 medewerkers, 2500 studenten en meer dan 100.000 patiënten per jaar.

Had ik iemand kunnen tegenhouden? Ik heb spijt dat ik het er niet erbij heb geschreven, ook al weet ik dat dit in het bijzijn van de baliemedewerker en wachtenden achter mij een beetje vreemd zou overkomen. Maar toch. Sinds ik bij het FAS-project werk houd ik mij hier zo mee bezig, dat ik getriggerd word door dat ene briefje.

Zo schittert Jasmijn in een film van het FAS-project die in première ging tijdens het feestelijke vijfjarig bestaan. In haar bloemetjesjurk deelt ze gasten haar persoonlijke handtekening, briefjes versierd met stempeltjes, uit. Ook ik krijg een papiertje in mijn handen gestopt. Maar voordat ik de kans krijg om enthousiast te reageren, is ze weggerend. Waarschijnlijk al aan de andere kant van het gebouw. Jasmijn is sneller dan het licht door de drukte in haar hoofd.

Waar het mij nog niet gelukt is om met Jasmijn een gesprekje aan te knopen, heb ik in korte tijd meerdere maatjes van kinderen met FAS mogen spreken. In geuren en kleuren vertellen ze mij wat speciaal is aan maatje zijn en wat zij meemaken. Bijzondere en grappige anekdotes. Maar ook; hoe gaan ze om met moeilijke situaties?

Ik vind het mooi hoe liefdevol de maatjes zich inzetten voor de kinderen en het enthousiasme waarmee ze dat vertellen. Wel besef ik steeds meer dat het leven voor Jasmijn en andere kinderen met FAS zoveel makkelijker zou zijn geweest zonder FAS. Die rust in hun hoofd gun ik ze met heel mijn hart. Al is dat helaas nooit genoeg om ze dat te geven.

Alcohol en zwangerschap gaan echt niet samen. Maar mijn brein koppelt deze twee woordjes wel degelijk aan elkaar. Alleen niet in positieve zin. Maar met tientallen rinkelende alarmbelletjes en in koeienletters “en drink dan vooral geen alcohol”. Net als toen bij dat ene briefje naast de balie.

Wil je meer lezen over alcohol en zwangerschap? Het boek 0% Alcohol en zwangerschap geeft antwoord op de belangrijkste vragen over alcohol en zwangerschap. Wat doet alcohol nu precies met de foetus? Welke hoeveelheid alcohol zorgt voor schade? Kan bijvoorbeeld ook dat ene glaasje kwaad?

Door: Aranka van Lindert

Het project FAS2025III wordt mede mogelijk gemaakt door het Oranje fonds, Kansfonds, NSGK, HandicapNL en Stichting Boschhuysen.